Bir Şeftali Bin Şeftali Kitabının Özeti

Bir Şeftali Bin Şeftali Kitabının Özeti

Bu yazımızda severek okuduğum Bir Şeftali Bin Şeftali Kitabının Özeti ni sizinle paylaşacağım. Özellikle 7-12 yaş arası çocuklara hitap eden kitap her yaşta insanın okuyacağı, ders alacağı, edebi değeri olan bir kitaptır. Kitap İranlı yazar Samet Bahrengi  tarafından Farsça olarak kaleme alınmıştır. Bir çok yayınevi tarafından basılmıştır. Bende Martı yayınları ve Panama yayınlarına ait kitap var. Martı yayınlarının çevirisi daha çok hoşuma gitti. Aynı zamanda Martı yayınları resimlerle de hikayeyi desteklemiş. Şimdi isterseniz kitabın özetine geçelim.

Kitabın Özeti

Köyde en verimli arazi ağanın arazisiydi. Köylüye verdiği toprakta ise öyle meyve felan yetişmezdi. Ama ağanın bağında hem su vardı, hem toprak güzeldi. Bahçevan buradan şeftalileri toplar ağanın kızına götürür, oda bir ısırık da yer atardı. İşte bir gün bahçevan son kalan şeftalileri de toplayıp sepete koydu. İçlerinden güzel olan bir şeftaliyi de en üste koydu. Daha bağdan çıkmadan şeftali düşüverdi.

( Kitabın anlatımında olaylar şeftalinin gözünden anlatılmaktadır. Ondan dolayı bundan sonrasını şeftalinin ağzından özetleyelim.)

Yere düşünce tepemde Güneş ısınmaya başladım. Tam o sırada Ali ve Polat adında iki çocuk geldi. Beni görünce çok heyecanlandılar. O kadar güzel ve diriydim ki. Beni göl kenarına götürdüler. Orada güzelce yıkadılar ve beni bir güzel yediler. Çok mutlu olmuştum. Benim için yok oluş olan bu durum aynı zamanda yeniden dirilişin başlangıcıydı.

Beni yedikten sonra çekirdeğimi atmadılar. Bizim de bir ağacımız olmalı dediler ve beni ekmeye karar verdiler. En verimli yer ağanın bağı olduğu İçin oraya ekmeye karar verdiler. Bir köşeye ektiler ve sürekli gelip bakımımı yaptılar. Çok mutluydum köklerim yavaş yavaş toprağa tutunmaya başlamıştı. Bahar geldiğinde nihayet toprağın üzerine çıktım. Hemen meyve vermek istiyordum. İlk yıl maalesef daha çok küçüktüm. Diğer yılda ise üç tane meyvem oldu çok heyecanlıydım. Her gün iki kişi gelen Polat bugün tek başına gelmişti ve ağlıyordu. Meğerse Ali ölmüştü. Polat da onu hatırlatan her şeyden, her yerden gitmek istiyordu. Bu ağacında son görüşüldü zaten. Polat da gitmişti. Biraz boy atmaya başlayınca ben de çok çiçek açmaya başladım. Ama Ali ve Polat yiyemeyecekse, bana esas emek verip yetiştirenler tadıma bakamayacaksa meyve vermenin de bir anlamı yoktu. Ben de o günden sonra hep çiçeklerimi, meyvelerimi döktüm.

Kitabın Künyesi:

Kitabın Adı: Bir Şeftali Bin Şeftali

Kitabın Yazarı: Samed Bahrengi

Yayınevi: Martı Yayınları

Sayfa Sayısı: 57

Kitabın Anafikri: insan sevdiğine her şeyini verir ama sevmediğine bir şey vermez. Korkuya, baskıya boyun eğmez. Ucunda yok olmak da olsa.

Kitabın Kahramanları: Şeftali, Ali, Polat, Bahçevan, Bahçevanın Karışı