Romantizm akımı (Coşumculuk), Romantizmin Özellikleri
Romantizm Akımı (Coşumculuk), Romantizmin Özellikleri
Romantizm Akımı (Coşumculuk);
18. yüzyılın sonlarında ortaya çıkan 19. yüzyılda etkisini gösteren bir edebiyat akımıdır. Romantizm akımı Klasisizm akımına bir tepki olarak doğmuştur. Romantik sanatçılar eserlerinde duygu ve hayali ön plana çıkarmıştır.
Romantizmin Özellikleri
- Klasik edebiyatın içindeki bütün kurallar ve biçimler yıkılmıştır.
- Klasisizmdeki akil ve sağduyunun yerini duygu ve hayaller almış. Romantik sanatçılar eserlerinde duygu ve hayale önem vermişlerdir.
- Edebiyatta Yunan ve Latin eserlerinin örnek alınmasından vazgeçilmiştir.
- Romantik sanatçılar eserlerinin konularını klasisizmde yer alan Yunan mitolojisi yerine Hristiyanlık mucizelerinden, ulusların efsanelerinden, ulusal tarihten ya da günlük yaşamdan alınmıştır.
- Sanatçılar eserlerinde kendi kişiliklerini gizlememişler, ortaya koymuşlar. Bunun dışında duygularını, tutkularını, izlenimlerini içtenlikle eserlerinde dile getirmişlerdir.
- Kişiler çevrelerinde bağımsız olarak ele alınmaz. Kişiler çevreleri içinde belirtilir ve insanın düzeltilmesinden ziyade toplumun düzeltilmesi hedeflenmiştir.
- Klasisizm de fazla önemsenmeyen doğaya karşı romantikler büyük bir sevgi gösterilmiş; doğa güzelliklerinin, uzak ülkelerin, yerli ve yabancı törelerin tasvirine çokça yer eserlerinde yer vermişlerdir.
- Belli bir zümre yerine toplumun her kesiminden seçilen kişilere eserlerinde yer verilmiştir. Klasisizmin sadece iyi insanı anlatmasına rağmen romantik sanatçılar iyinin karşısına kötüyü, çirkini de çıkarmış: bu kavramları abartılı bir biçimde eserlerinde işlemiştir.
- Romantikler genellikle akademik ve felsefi bulduklar klasik sanatçıların diline tepki gösterirler, dil ve üslubu yapaylaştırdığı nedeniyle edebiyatta her türlü kurala karşı çıkarlar. Bu tutumları yüzünden anlatımlarındaki
kişisellik ve içtenlik, yerini bazen aşırı bir gösterişe ve gelişigüzelliğe bırakır. - Romantizmde salt tragedya ve komedya yerine bu iki türü kimi yönleriyle birleştiren tiyatro türü olan dram geliştirilmiştir
- Romantizm akımında sanatçılar en çok lirik şiir, dram, roman, deneme, gezi, eleştiri, tarih türlerine önem verilmiştir. Romantik sanatçılar bir tür üzerine yoğunlaşmaktan ziyade genellikle birden çok türde eser vermiştir.
Romantizmin Önemli Temsilcileri
Şiir Türünde: Victor Hugo, Chateaubriand, Lamartine, Alfred de Musset, Alfred de Vigny, Goethe, Schiller Heine, Keats, Shelley, Lord Byron, Puşkin
Roman Türünde: Victor Hugo, Chateaubriand, Lamartine, Alfred de Musset, Alexandre Dumas, Goethe
Öykü Türünde: Alfred de Musset, Puşkin Puşkin
Felsefe Türünde: Chateaubriand
Türk Edebiyatında Romantizm
Tanzimat döneminde Namık Kemal, Ahmet Mithat Efendi, Abdülhak Hamit romantizmden en çok etkilenen yazarlardır. Bu yazarların eserlerinde romantizm akımının etkileri çok bariz bir şekilde vardır.
Henüz yorum yapılmamış.