Yardımlaşma Hikaye Örneği Değerler Eğitimi
Yardımlaşma Hikaye Örneği
Yardımlaşma Hikaye Örneği
Hüseyin ve ailesi Ankara’ ya taşındıklarında mevsimlerden sonbahardı. Hüseyin hayatında hiç bu kadar büyük bir şehir görmemişti. Eve girerken koca koca binalara bakınca ağzı bir karış açık kalmıştı. Fakat babası Hüseyin’ in bu tepkisine şaşırmamıştı, çünkü köyden geliyorlardı. Eve girdiklerinde herkesin karnı açlıktan gurulduyordu. Neyse ki taşınmadan önce anne ve babası Hüseyin’i köyde bırakıp evin mobilyalarını yerleştirmişler sonra da Hüseyin’i getirmişlerdi. Yoksa aç halde evin mobilyalarını yerleştireceklerdi. Yemek yedikten sonra Hüseyin’ in tek düşüncesi uyumaktı. Çünkü yarın okulun ilk günüydü…Erken kalkmalıydı.
Ertesi sabah Hüseyin yataktan kalkmayı hiç istemiyordu. Yorgunluğundan değil sadece okula gittiğinde hiç kimsenin onunla arkadaşlık etmeyeceğinin korkusu içindeydi. Annesi onu zar zor okula götürdü. İlk ders öğretmenin bütün sorduğu sorulara cevapladı. Teneffüste bir çocuk yanına geldi ve “Futbol oynayalım mı?’’ diye sordu. Hüseyin kabul etti. Futbol oynarken Hüseyin’in ayağı taşa takıldı. Kalktığında gömleği yırtılmıştı. Okul bittiğinde annesi onu almaya geldi. Neyse ki Hüseyin annesi gelmeden montunu giymişti. Yoksa annesi onu o halde görürse çok kızar, Hüseyin de bütün okula rezil olurdu. Eve geldiğinde montunu çıkarmadan önce olanları anne ve babasına anlattı. O an içinden ‘’Keşke söylemeseydim’’ diye geçirdi çünkü tam da annesi ona o günkü yevmiyesiyle aldığı oyuncağı getireceğini söylemişti. Bir anda kapı zili çaldı. Hüseyin ucuz kurtulmuştu. Gelen babasının işyerinden arkadaşıydı. Elinde poşet vardı. Poşetten bir gömlek çıkardı.
-Bizim oğlanla, Hüseyin aynı sınıfta okuyor. Bizim oğlan olanları öğrenmiş. Bana söyledi. Biz de bir yardımımız dokunsun dedik. Bu gömleği Hüseyin’e getirdik. Diyerek gömleği uzattı. Annesi teşekkür edip aldı. Babası, arkadaşının bu yardımseverliğinin karşılığı olarak eşinin almış olduğu oyuncağı arkadaşına verdi. İlk başta arkadaşı bu hediyeyi kabul etmedi. Fakat çok ısrar edilince teşekkür edip aldı. Hüseyin’in babası arkadaşı gittikten sonra “Duyarlılıklarıyla bu minik hediyeyi hak etmişlerdi” dedi. Hüseyin de babasını haklı buldu ve sevgi içinde birbirlerine sarıldılar.
Duygu HATİPOĞLU
Henüz yorum yapılmamış.