İnsan Olabilmek
İnsan Olabilmek
Bir insan“Nasıl bir gelecek hayal ediyorsunuz?” sorusuna verebileceği cevapları düşündüm durdum bugün. Birbirine benzeyen birkaç cevap buldum tabi. Savaşların olmadığı silahların sustuğu barış içinde bir yarın, güçlülerin güçsüzleri ezmediği bir yarın, dünyanın bir kısmının bolluk içinde yaşamını devam ettirirken diğer kısmının açlıktan ölmediği bir yarın, haksızlıkların olmadığı huzur dolu bir yarın…
Sorduğum soruya cevaplar buldum bulmasına da bu cevaplar aklıma bir sorunun daha takılmasına neden oldu. Mutlu, huzurlu, barış içinde bir yarın istiyoruz ama bu yarınları getirmek için ne yapıyoruz, ne kadar çaba harcıyoruz acaba? “Bu, sadece bizim isteğimizle ve çabamızla olabilecek bir şey değil.” dediğinizi duyar gibiyim. Evet, haklısınız… Sadece sizin çabalarınızla olacak bir şey değil bu belki ama sizin çabalarınız olmadan olabilecek bir şey de değil emin olun. Var olan bir düzenin değişmesini istiyorsak önce kendimizden başlamalıyız, yanılıyor muyum?
En basitinden açlığı ele alalım. Dünyada aç insanların fazla oluşundan, her gün binlerce insanın açlıktan ölmesinden
oldukça rahatsızız hepimiz. Ama üzülerek söylemeliyim ki birçoğumuz sadece bu durumdan rahatsız olmakla yetiniyoruz. Açlık yüzünden ölen insanlara üzülmeyi kendimize borç biliyoruz hatta belki bunu erdem sayanlar bile vardır aramızda.
Maalesef bu adaletsizliğe duyarsız kaldığımızı unutuyor bunları sadece izlemekle yetiniyoruz. Mesela hepimizden
gelirimizin %10’unu isteseler, aç ve yoksul insanlara yardım etmek amacıyla… Kaçımız itiraz etmeden kabul eder
ki bunu? Biz aç insanları gördükçe onların o hallerine üzülüp ağlayan insanlar değil miydik? Yoksa sadece lafta mıydı üzgün hallerimiz?
İnsan
Şimdi bu soruyu kendime soruyorum da… Ben en güzel yarınların sözde değil özde duyarlı insanlarla mümkün olabileceğine inanıyorum. Sorunsuz bir dünya istiyorum diyemem. Biraz gerçekçi olmak gerek, değil mi? Sorunsuz bir dünyanın mümkün olmadığını hepimiz çok iyi biliyoruz. Ama bu sorunların üstesinden gelmek için gerekirse kendi rahatımızdan biraz taviz verebilirsek hepimiz, işte o zaman dünya eminim çok güzel bir yer olurdu. Söyleyeceğim şeyleri pek de uzatmak istemiyorum açıkçası.
Ben sadece yarınlarımızın güzel olması için kendime göre bir çözüm buldum. Son olarak eklemek istediğim bir şey de var: “Var ola durumu değiştirmek için gücüm yetmez.” demeyin asla. Unutmayalım biz istersek imkansızlık kavramı yok olur gider… Formül basit: gerçekten insan olabilmek, özde insan olabilmek…
Elvan BARAN
Henüz yorum yapılmamış.