Değerler Eğitimi

Çanakkale ile İlgili Kompozisyon Örneği

Çanakkale ile İlgili Kompozisyon Örneği

Çanakkale ile İlgili Kompozisyon Örneği
 Dile düştüğünde yüreği yakan, kalbe düştüğünde tebessümü burkan, dünyaya düştüğünde vatanı koruyan bir şehirdir. Kimileri için aşk, kimileri içinse haktır, Hakk’tandır. Neticesinde Çanakkale bir destandır. Kolay kolay silinmez zihinden Seyit Onbaşı’sı, Nusret Mayın’ı, Conk Bayır’ı. Akla mıh gibi kazındığından kolayca dinmez acısı.
Bundandır unutulmayışı, daimî varlığı.
Metrekaresine düşen mermisinden günümüze yansıyan anılarıyla yaşar Çanakkale. Dişlerini kırmaya varıncaya dek mermi taşımış Seyit Onbaşı’nın evladıdır, 15 Temmuz’da tankın önüne yatan vatandaş. Geceyi gündüz eden, ayı yıldıza iliştiren o akşamın adamıydı onlar. Evladının saçındaki kınaya kurban olan anne misali, vatana kurban olmuşlardı. Korku yoktu, keder yoktu, ah yoktu, vah yoktu; gurur vardı, azim vardı, bayrak vardı, ay vardı, yıldız vardı. Toprağına namerdin elini değdirmeyen korkusuzluğuy yaşar Çanakkale. Mektebini bırakıp cepheye akın eden Çanakkale’nin, bir futbol topu, bir bilye, bir uçurtmadan yoksun genç erlerin kardeşidir babasına dayanak olan Halil İbrahim. “Sokaklarında koşmadıktan, bir sapanla kuş vurmadıktan sonra ne yapayım o şehri?” deme. Sokaklarında koşmadığın şehrin cephesinde koşarsın da o şerefi tadamazsın; bir sapanla kuş vurmadıysan, silahının süngüsüyle düşmanın gırtlağına dayanırsın. Bir de “Bunu şimdi nerede bulurum?” deme. 15 Temmuz bir cemre gibi düşer vatanın bağrına, iğne deliğine dek tek bir izini bulamazsın. Adı anıldığında zihninde savaş naraları attıran cengâverliğiyle yaşar Çanakkale. Evladına “Cepheden kaçarsan sütüm helal değildir.” diyen kadının vatan komşusudur, bir kamyona alabildiğince genci doldurup getiren kadın. Yurda bir dam kurup, çepeçevre dolaşır memleketi. Bir çengele takılıp her bir köşede ruhundan bir pare bırakır Çanakkale’nin kadın kahramanı, Türk kadını. 1915’te, bebeğini bırakıp cepheye koşan ve vatanı kurtarmaya bir yardımda bulunan kadınlar, geleceğe, 15 Temmuzlarda bir sopayla askere baş tutan kadın kahramanları miras bırakır.

Devamı

Çanakkale boğazına benzer İstanbul’un Boğaziçi Köprüsü. Ne oradan geçide izin verir Seyit Onbaşı ve Nusret Mayın gemisi. Ne de Ömer Halisdemir ilerletir onları yurdun kalbine. Geçit yoktur al bayrağın gölgesinde sulanmış toprağa, aradan yüz yıl geçse bile! Parmaklarınla saydığın günler kör bir urgan gibi düğüm olur, saydıkların geri geldi sanırsın. Geri gelen sadece günler midir? Düşman da döner arkasına. Bu sefer sayamazsın günü, yılları tutuşturur eline hayat. O günkü gibi zaferin hoş tadı birikir dimağında. Çünkü kalbindeki hasbıhalin tek söyleneni vardır: “1915’te de olsan, 2016’da da bu vatan ay ve yıldızın beraberliğinde yaşar.” Bu yüzden bir destandır Çanakkale. Adı yeri göğü inleten, zafer nidalarının yükseldiği kına kokulu Çanakkale…

Tuğbanur CEBECİOĞLU

Etiketler:

Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış.